Specifieke info over onderzoeken op radiologie
Conventionele radiologie
Conventionele radiologie is het maken van medische beelden door gebruik van klassieke röntgenstralen.
Dit gebeurt vaak op een RX-zaal of onder een C-boog (een röntgenapparaat dat eruitziet als een C).
RX-opnames zonder contraststof
Hierbij worden opnames vanuit verschillende richtingen gemaakt van het te onderzoeken lichaamsdeel. Er is geen specifieke voorbereiding nodig.
RX-opnames met contraststof
Contraststof wordt ingespoten in het lichaam om de te onderzoeken lichaamsdelen op de opnames duidelijk zichtbaar te maken. Vooraf zal men u vragen of u allergisch bent aan jodium-houdende contraststoffen.
Contraststof wordt gebruikt voor volgende onderzoeken:
Arthrografie (gewrichten)
Dit is een radiologisch onderzoek waarbij de radioloog contraststof rechtstreeks in het gewricht inspuit.
Een arthrografie wordt steeds gecombineerd met CT-onderzoek.
Arthrografieën kunnen uitgevoerd worden van
- voet/enkel
- knie
- heup
- pols
- elleboog
- schouder
Voorbereiding
- We zullen informeren of u bloedverdunners neemt en of u allergieën hebt.
- Het te onderzoeken lichaamsdeel moet vrij zijn van kledij en juwelen.
Verloop van het onderzoek
- U neemt plaats op de onderzoekstafel naargelang de in te spuiten plaats.
- De plaats wordt ontsmet, indien nodig wordt deze ook geschoren.
- De radioloog spuit 10 of 20 ml contraststof in het gewricht, dit kan een alsook het spannende gevoel geven. De insteekplaats wordt afgedekt met een verband.
- Dan worden RX-opnames genomen op C-Boog.
- Nadien wordt er een CT-scan of een MR-scan uitgevoerd om meer info over het gewricht en gewrichtkapsel te bekomen.
Nazorg
- Er is geen specifieke nazorg nodig, de vloeistof verdwijnt vanzelf alsook het spannende gevoel.
- Indien er toch roodheid of zwelling zou optreden, kan u steeds bij uw huisarts langs gaan.
Cholangiografie (galwegen)
Dit onderzoek gebeurt door een drain die via de neus is ingebracht.
Voorbereiding
- U moet zich volledig ontkleden en krijgt een ziekenhuishemdje om aan te trekken.
Verloop van het onderzoek
- U gaat op de onderzoekstafel liggen op uw rug.
- Het spoelmiddel wordt ontkoppeld van de drain.
- Een verpleegkundige spuit contraststof via de drain in, de radioloog neemt ondertussen foto’s.
- Nadien wordt het spoelmiddel opnieuw aangesloten.
- U wordt vanuit de wachtzaal terug naar uw kamer gebracht.
Colonografie (dikke darm)
Hierbij wordt contrastoplossing ingebracht in de darm door middel van een lavement (darmspoeling).
Voorbereiding
- Het te onderzoeken lichaamsdeel moet vrij zijn van kledij en juwelen, u houdt enkel een ziekenhuishemdje aan.
Verloop van het onderzoek
- U gaat op de onderzoekstafel liggen op uw linkerzijde.
- De verpleegkundige brengt een sonde in waardoor het lavement kan inlopen, daarna gaat op uw rug liggen.
- Tijdens het inlopen van het lavement maakt de radioloog foto’s.
Nazorg
- De verpleegkundige laat de contrastvloeistof zoveel mogelijk terug aflopen via de sonde.
- U mag naar het toilet gaan.
Cystografie (urineblaas)
Bij dit onderzoek wordt de urineblaas met een contraststof gevuld via een blaassonde.
Verloop van het onderzoek (kinderen)
- Er wordt een sonde geplaatst;
-bij jongetjes gebeurt dit op de dienst radiologie door de uroloog
-bij meisjes gebeurt dit op de dienst pediatrie - Het kindje wordt op onderzoekstafel gelegd op de rug.
- De verpleegkundige laat tijdens het onderzoek contrastvloeistof inlopen via de sonde terwijl de radioloog foto’s maakt.
- Wanneer het kindje plast, is het onderzoek afgerond.
- De sonde wordt verwijderd.
Verloop van het onderzoek (kinderen)
- Het te onderzoeken lichaamsdeel moet vrij zijn van kledij, u krijgt een ziekenhuishemdje om aan te trekken.
- U gaat liggen op de onderzoekstafel, op uw rug.
- Eventueel wordt een blaassonde geplaatst. De verpleegkundige laat tijdens het onderzoek contrastvloeistof inlopen via de sonde terwijl de radioloog foto’s maakt.
- Afhankelijk van het aangevraagde onderzoek wordt de sonde verwijderd en moet u plassen in een urinaal (man) of plastuit (vrouw).
- Wanneer de sonde na het onderzoek moet blijven zitten, wordt een urinezak aangekoppeld.
Nazorg
- Indien u opgenomen bent in het ziekenhuis, wordt u naar de wachtzaal gebracht en brengt men u terug naar uw kamer.
- Indien u niet opgenomen bent in het ziekenhuis, dan mag u na het onderzoek meteen naar huis.
Dacryografie (traankanaal)
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door de oogarts, samen met een radioloog.
Voorbereiding
Gebruik geen oog-make-up.
Verloop van het onderzoek
- U gaat op de onderzoekstafel liggen op uw rug.
- De oogarts brengt een catheter in het traankanaal. Hierdoor kan de contraststof ingebracht worden.
- De radioloog neemt foto's.
Nazorg
U mag meteen na het onderzoek naar huis.
Defaecografie (endeldarm, sluitspier)
Dit onderzoek spoort afwijkingen op in het rectum (= het laatste stuk van de dikke darm; de endeldarm) en in de bekkenbodem.
Hiervoor wordt contraststof ingebracht in de dikke darm; de foto's worden gemaakt tijdens het maken van stoelgang.
Voorbereiding
- U moet zich volledig ontkleden en krijgt een ziekenhuishemdje om aan te trekken.
Verloop van het onderzoek
- U ligt op de onderzoekstafel u op uw linkerzij.
- Er wordt een rectale sonde ingebracht (in de aars). Langs deze weg wordt contraststof toegediend.
Bij dames wordt er indien nodig ook contraststof in de blaas en de vagina ingebracht.
De radioloog volgt de contraststof door het maken van foto's. Als er voldoende contraststof aanwezig is, wordt de sonde verwijderd. - Dan worden er een aantal foto's gemaakt.
- Daarna wordt u in een zittende houding geplaatst op een bedpan, u mag dan stoelgang maken.
De radioloog maakt ondertussen foto's. - Het onderzoek duurt gemiddeld 20 à 30 minuten.
Nazorg
- U mag naar het toilet gaan.
- U mag naar huis gaan en terug normaal eten en drinken.
Dundarm transit
Dit onderzoek brengt de gehele dunne darm in beeld. U moet hiervoor een contraststof drinken.
Dit onderzoek duurt minstens 2 uur en kan oplopen tot 4 uur of langer.
Om deze reden zal dit onderzoek ook steeds best 's morgens starten.
Voorbereiding
- U dient nuchter te blijven vanaf middernacht.
- Soms kan dit onderzoek in het verlengde liggen van een SMD-onderzoek (slokdarm- maag- dundarmonderzoek - zie hieronder). Voor een SMD moet de maag perfect leeg zijn.
Om die reden mag u niets eten of drinken, noch roken, vanaf 's morgens 06.00u.
Verloop van het onderzoek
- Eerst nemen we een eerste foto zonder contraststof (een referentiefoto).
- Daarna moet u een witte pap drinken (Barium). Het is aangeraden om deze beker zo snel mogelijk leeg te drinken.
- Vervolgens mag u terug plaatsnemen in de wachtzaal. U wordt elke 30 minuten binnengeroepen voor een controlefoto.
- Het is belangrijk om tijdens dit onderzoek niet naar het toilet te gaan (noch plassen noch stoelgang maken). Bij een lege blaas zakken de darmen in het bekken zodat ze onvoldoende zichtbaar zijn.
- Tijdens het onderzoek is het mogelijk dat de arts met een mechanische lepel op de buik duwt.
- Het onderzoek is beëindigd wanneer de contraststof doorheen de dundarm is.
Nazorg
- Om verstopping te voorkomen moet u minstens een halve liter water drinken en bewegen. Neem geen langdurige zittende houding aan.
- De stoelgang kan de dagen na het onderzoek bleker zijn.
Facetinfiltratie (lage rug)
Hierbij wordt medicatie ingespoten in een facetgewricht van de lage rug door een arts fysische geneeskunde.
Voorbereiding
- We zullen informeren of u bloedverdunners neemt en of u allergieën of diabetes hebt.
Verloop van het onderzoek
- U gaat op de onderzoekstafel op uw buik liggen.
Afhankelijk van welke zijde van de rug ingespoten worden, wordt u lichtjes gekanteld. - De verpleegkundige ontsmet de plaats waar de inspuiting gegeven wordt.
- De arts plaatst een fijne naald in het facetgewricht. Via deze naald wordt de medicatie ingebracht.
- Er wordt een foto genomen.
Nazorg
- Er wordt een verband op de insteekplaats aangebracht.
- U mag na het onderzoek meteen naar huis.
Fistulografie (fistel endeldarm)
Fistulografie is een radiologisch onderzoek van fistel(s) terwijl contrastvloeistof wordt ingespoten. Eventueel kan de fistel ook dichtgelijmd worden.
Een fistel is een chronische (langzame) verbinding tussen het anale kanaal (of de endeldarm) en de huid. Meestal is dit een overblijfsel van een acute ontsteking of abces. Wanneer de ontsteking door de huid heen breekt, kan er een verbinding of fistel overblijven.
Voorbereiding
- U moet zich volledig ontkleden en krijgt een ziekenhuishemdje om aan te trekken.
Verloop van het onderzoek
- U gaat op uw rug op de onderzoekstafel liggen.
- Er wordt een catheter ingebracht in de fistel; daarna wordt de contraststof ingespoten.
- De radioloog maakt foto’s.
Nazorg
- De fistel wordt opnieuw afgedekt.
Hysterografie (baarmoeder en eierstokken)
Bij dit onderzoek wordt de doorgankelijkheid van de eileiders bekeken door contrastinspuiting via de baarmoederhals.
Voorbereiding
- Dit onderzoek moet steeds ingepland worden vlak na de menstruatie.
- Vlak vóór het onderzoek gaat u naar het toilet om te plassen.
Verloop van het onderzoek
- U maakt het onderlichaam vrij.
- U gaat op de onderzoekstafel liggen op uw rug met opgetrokken benen.
- De gynaecoloog plaatst het speculum (een buisvormig kijkinstrument dat in de vagina wordt ingebracht). Er wordt contraststof ingespoten via de baarmoederhals naar de baarmoeder en eierstokken.
- De radioloog neemt foto's.
Nazorg
- Het speculum wordt verwijderd, u kan nog eens naar het toilet gaan.
- Er ligt maandverband ter beschikking aangezien bloedverlies mogelijk is.
Myelografie (ruggenmerg)
Bij dit onderzoek wordt een afbeelding van het ruggenmerg gemaakt. Hiervoor wordt een contraststof ingespoten in het ruggenmergkanaal. Dit kan zowel in de lage rug zijn (LWZ= lumbale wervelzuil) als in de nekstreek (CZW= cervicale wervelzuil).
Voorbereiding
- U houdt enkel uw slip en een ziekenhuishemdje aan.
Verloop van het onderzoek
- U neemt plaats op de onderzoekstafel, zittend met de linkerzijde tegen de tafel.
Er wordt een kussen op uw benen gelegd; u kruist uw armen op het kussen en maakt een bolle rug. - De verpleegkundige ontsmet uw rug, de radioloog prikt het ruggenmerg aan.
- Eerst wordt er lumbaal vocht opgevangen, daarna spuit de radioloog contraststof in en worden er foto's gemaakt.
Nazorg
- De verpleegkundige brengt een afdekkend verband aan. Na ongeveer 2 uur wordt een CT-scan gemaakt.
Slokdarm-Maag-Dundarm (SMD)
Het onderzoek brengt de slokdarm, maag en duodenum (12-vingerige darm; het begin van de dunne darm) in beeld door het drinken van contraststof.
Voorbereiding
- U moet nuchter zijn (niet meer eten of drinken vanaf middernacht).
- U moet zich volledig ontkleden en krijgt een ziekenhuishemdje om aan te trekken.
Verloop van het onderzoek
- U staat rechtop met uw rug tegen de onderzoekstafel.
- De verpleegkundige geeft u een beker met contraststof.
De radioloog zal zeggen wanneer u hiervan mag drinken. Ondertussen worden er foto's gemaakt.
Nazorg
- Na het onderzoek mag u terug eten en drinken.
Door veel water te drinken, zal de contraststof sneller het lichaam verlaten.
CT-onderzoeken
CT is de afkorting van Computer Tomografie.
Een CT-scanner is een apparaat dat als het ware ‘doorsneden’ van het te onderzoeken lichaamsdeel maakt. Deze doorsneden worden door de computer samengesteld tot beelden.
CT-onderzoeken: wel of niet nuchter?
U moet nuchter zijn voor alle CT-onderzoeken waarbij het nodig is om contrastvloeistof toe te dienen via de ader. Tijdens het inspuiten van de contraststof kan u een warm gevoel krijgen in het lichaam, een slechte smaak in de mond en het gevoel dat u moet plassen. Dit is normaal en zal geleidelijk aan terug wegtrekken.
Volgende CT-onderzoeken zijn mogelijk in az Sint-Blasius:
CT bot en wervelzuil
Het volledige skelet komt in aanmerking voor botonderzoek.
Er is geen specifieke voorbereiding nodig, behalve voor een arthro-CT en myelo-CT.
Juwelen ter hoogte van de te onderzoeken regio laat u best thuis of u verwijdert ze in het ziekenhuis (bv. oorringen bij schedelonderzoek).
CT van het hart-en vaatstelsel
Angio-CT
Wat is een angio CT?
Het in beeld brengen van de bloedvaten door middel van contraststof die aan hoge snelheid ingespoten wordt waardoor de bloedvaten sneller in beeld gebracht worden.
Verloop van het onderzoek
- Voor dit onderzoek moet u nuchter zijn.
Het te onderzoeken lichaamsdeel moet vrij zijn van kledij en juwelen. - U gaat op de onderzoekstafel liggen. De verpleegkundige plaatst een infuus in de ader van de arm voor het toedienen van de contrastvloeistof.
- Daarna wordt u in de CT-scanner geschoven. Er worden enkele beelden gemaakt.
- De verpleegkundige komt tijdens het onderzoek contrastvloeistof inspuiten. Hierdoor zal u het tijdelijk warm krijgen, een rare smaak in de mond ervaren en het gevoel hebben dat u moet plassen. Deze gewaarwordingen zijn normaal en gaan snel over.
Nazorg
- De verpleegkundige helpt u van de tafel. Daarna mag u zich weer aankleden.
- Het infuus blijft nog 15 minuten ter plaatse om eventuele allergische reacties snel te behandelen, daarna wordt het verwijderd. Om te vermijden dat de insteekplaats begint te bloeden, is het belangrijk om op deze plaats in de arm nog even na de duwen.
In az Sint-Blasius zijn volgende angio CT-onderzoeken mogelijk:
Cardio CT
Klik hier voor de infobrochure.
Cirkel van Willis
Onderzoek waarbij de bloedvaten in de schedel in beeld gebracht worden.
Angio halsvaten
Onderzoek waarbij de bloedvaten van de hals en de schedel in beeld gebracht worden.
Angio thorax
Onderzoek waarbij de bloedvaten in de borstkas en de longen in beeld gebracht worden.
Angio abdomen
Onderzoek waarbij de bloedvaten in de buikholte in beeld gebracht worden.
Angio onderste ledematen
Onderzoek waarbij de bloedvaten in de benen in beeld gebracht worden.
CT van de overige lichaamsdelen
- CT abdomen (buikholte)
- CT schedel
- CT hals
- CT thorax (borstkas en longen)
Virtuele colonoscopie
Cone beam
Dit toestel maakt gebruik van een zeer lage dosis röntgenstralen om een hoogwaardige beeldkwaliteit te verkrijgen voor volgende onderzoeken:
- sinussen (neus en bijholten)
- dental (tandheelkundig)
- rotsbeenderen (middenoor)
Deze onderzoeken vragen geen specifieke voorbereiding, er wordt enkel gevraagd om juwelen te verwijderen.
Mammografie
Een mammografie is een onderzoek van de borst(en) door middel van een speciaal röntgenapparaat.
Dit onderzoek wordt enkel uitgevoerd door vrouwelijke verpleegkundigen.
Ook wanneer u borstprotheses heeft, kan u zonder problemen een mammografie laten uitvoeren.
We maken een onderscheid tussen:
- diagnostische mammografie (om een diagnose te kunnen stellen naar aanleiding van specifiek klachten)
De verpleegkundige maakt 4 opname: 2 van de linkerborst en 2 van de rechterborst.
Dit onderzoek wordt altijd aangevuld met een echografie van de borst.
- screeningsmammografie (vroegtijdige opsporing ter preventie van borstkanker)
Dit is een bevolkingsonderzoek naar borstkanker.
U mag dit om de 2 jaar laten uitvoeren, vanaf het jaar dat u 50 wordt, tot en met het jaar dat u 69 wordt.
Deze screening is gratis wanneer u aangesloten bent bij een Belgisch ziekenfonds.
Bij een screeningsmammografie hoort geen echografie.
Lees ook onze folder over mammografie.
Echografie
Bij echografie wordt gebruik gemaakt van geluidsgolven. Door weerkaatsing van deze geluidsgolven worden beelden van organen, spieren en andere structuren getoond.
De radioloog gebruikt een sonde om de golven uit te zenden en een gel als contactstof aangezien deze golven zich niet kunnen verplaatsen via lucht.
We maken een onderscheid tussen
- algemene echografie
-van bot
-van weke delen (bijvoorbeeld buik)
Voor bepaalde onderzoeken kunnen we u vragen om nuchter te zijn en/of een volle blaas te hebben. - duplex (doppler-) onderzoek
Bij deze echografie beluistert de arts de pulsaties (kloppingen) van het bloed in de (slag)aders en beoordeelt zo de richting en de snelheid van de bloedstroom.
Een echo duplex doppleronderzoek kan gebeuren van
- de hartslagader (carotis vertebralis)
- de ledematen (arterieel en veneus)
- de borstkas (thorax), buik (abdomen), het bekken (pelvis)
- de bloedvaten binnen de schedel (intracraniële vaten)
- Echo's die niet op de dienst radiologie uitgevoerd worden:
-een cardiale doppler (echo duplexonderzoek van het hart): wordt uitgevoerd op de dienst raadplegingen cardiologie door een cardioloog
-een gynaecologische echo: wordt uitgevoerd op de dienst raadplegingen door een gynaecoloog
Belangrijk:
Indien u op dezelfde dag meer dan één echografie laat uitvoeren (al dan niet op de dienst radiologie), gelieve dat dan te melden (in het kader van de terugbetaling door het RIZIV).
BMD (botmeting / botdensitometrie)
BMD = Bone Mineral Density
Bij dit onderzoek wordt de botdichtheid gemeten.
Dit onderzoek vindt vooral plaats bij (een vermoeden van) botontkalking (osteoporose).
Het onderzoek duurt ongeveer 15 minuten, er zijn geen speciale voorbereidingen nodig.
NMR / MRI: Magnetische Resonantie
Magnetische resonantie is een techniek voor medische beeldvorming waarbij beelden van het lichaam gemaakt worden door de combinatie van een sterk magnetisch veld en radiogolven (geen röntgenstralen).
Wanneer u een pacemaker, neurostimulator en/of geïmplanteerde pompen heeft, kan een MRI-onderzoek meestal niet uitgevoerd worden. Bij twijfel, bekijken we uw informatiekaartje om uit te maken of er wel of niet een MRI mag plaatsvinden.
Onze dienst medische beeldvorming gebruikt sinds begin 2018 een nieuw NMR- (of MRI-) toestel.
Bekijk de film op het Blasius-Youtube kanaal via deze link.
Meer informatie over MRI vindt u ook in onze folder.
Veel gestelde vragen over een NMR- / MRI-onderzoek:
Wat betekent NMR / MRI?
NMR staat voor Nucleaire Magnetische Resonantie, Nederlands voor MRI (Magnetic Resonance Imaging).
Het woord 'nucleair' betekent niet dat het toestel of onderzoek radio-actief is, maar heeft betrekking tot de nucleus (kern van de atomen).
Het heeft dus niets te maken met stralingsgevaar.
Bent u zwanger?
Tot 3 maand zwangerschap is een MRI niet toegelaten. Schadelijke effecten voor de foetus zijn nog niet bewezen, maar in theorie is er wel een risico.
Deze bestaat in het beginstadium slechts uit een miniem aantal cellen die erg actief zijn. Door energie toe te voegen, veranderen de atomen van richting.
Heeft u claustrofobie (angst in kleine ruimten)?
Het te onderzoeken lichaamsdeel bevindt zich in het midden van het toestel. Deze buis is langs weerszijden open en meet ongeveer 2 meter. Doordat deze buis slechts 1 kleur heeft, is het niet mogelijk om een dieptezicht te hebben, waardoor een gevoel van benauwdheid kan ontstaan, ook al is er 30 cm tussen het lichaamsdeel en de bovenrand van het toestel.
We raden u aan om de ogen gesloten te houden en naar de muziek te luisteren (indien beschikbaar). U krijgt steeds een alarmbelletje mee, zodat u meteen uit het toestel kan geschoven worden wanneer nodig. Er wordt geen verdoving gegeven, maar de aanvragende arts kan wel een kalmeringsmiddel voorschrijven.
Kinderen jonger dan 5 jaar
Het is heel belangrijk om perfect stil te liggen tijdens het onderzoek, dat gemiddeld 20 minuten duurt.
Het is niet gemakkelijk om dit van kinderen te vragen...
Vandaar dat voor kinderen tot 4 à 5 jaar een uur op voorhand naar de kinderafdeling komen, waar ze een lichte verdoving krijgen.
Heeft u metalen implantaten?
Uiterst belangrijk is het weren van metaal in het toestel:
- pacemakers:
Een pacemaker (PM) is een medisch toestel dat gebruikt wordt om het hart te ondersteunen bij een vertraagd ritme (bradycardie) of bij hartstilstand (asystole).Het is een electronisch toestel dat leads of electroden bevat die prikkelingen kunnen geven naar het hart. Moderne pacemakers zijn dynamisch en passen zich aan, zodat de frequentie van het hartritme wordt opgedreven bij inspanningen. Ze worden meestal onder het sleutelbeen geplaatst, net onder de huid, maar soms ook op een andere plaats.
Pacemakers bevatten electronica en een batterij, dewelke door een magnetisch veld kan verstoord geraken en dus zijn levensonderhoudende functie verliezen.
Daarom kunnen bij patiënten met een pacemaker geen Magnetische Resonantie-onderzoeken gebeuren. Hierop zijn geen uitzonderingen. - MRI-onderzoek is niet mogelijk bij:
cochleair implant (hoorapparaat), neurostimulators, insulinepomp, metalen hartklep, oude aneurysma-clips in de hersenen en metaalsplinters - Organische of kunststof hartkleppen geplaatst na 1995 vormen geen probleem.
Neem voor de veiligheid het referentie-type van de hartklep mee.
Een onderzoek met contraststof
- Indien u een contraststof moet krijgen op MRI, moet u hiervoor niet nuchter blijven. Het betreft gadolinium, een macro-molecule die volledig ingekapseld is en dus niet reageert met de omliggende weefsels.
- De kans dat er een allergische reactie voorkomt is 1 op 100.000 en te verwaarlozen. Enkel mensen die reeds op banale stoffen allergisch reageren (melk, water, etc.) moeten eventueel voorbereid worden.
- Tijdens de inspuiting krijgt u het niet warm.
Puncties
Hierbij zal de arts een orgaan aanprikken om een klein stukje weefsel of vocht weg te nemen. Dit wordt dan naar het labo gebracht voor verder onderzoek.
Een punctie kan gebeuren van
- schildklier
- borst
- borstbiopsie (lees de folder)
- FNAC (Fijne Naald Aspiratie Cyste)
- mammotoom (lees de folder)
- galactografie - longen
- lever (lees de folder)
- nieren (lees de folder)
- acites (abnormale ophoping van vocht in de buikholte)
Galactografie (onderzoek van de tepelklier)
Door het inspuiten van contraststof wordt de tepelklier zichtbaar.
Voorbereiding
Dit onderzoek vindt best plaats 10 dagen na de eerste dag van de menstruatie.
Op dat moment is de borst het minst gezwollen en het minst gevoelig.
Indien u recente mammografie opnames heeft, breng deze dan mee.
Tijdens het onderzoek
- Het is mogelijk dat de arts eerst een mammografie-opname laat maken zonder contraststof, als referentie.
- Vervolgens wordt de borst ontsmet waarna de arts via het tepelkanaal een contraststof inspuit.
- De arts zal dan een mammografie laten nemen, in een mogelijks andere positie.
- Achteraf wordt de contraststof zachtjes door de arts terug uit de borst geduwd, via de tepel.
- Daarna wordt opnieuw contraststof ingespoten en een nieuwe mammografiefoto genomen.
Nazorg
Na het onderzoek wordt de borst gereinigd en ontsmet.
Compresjes om in de bh te leggen zijn voorhanden.
Ioniserende stralen en zwangerschap
Ioniserende stralen zijn hoog-frequente golven die door hun aard belastend zijn voor het lichaam, aangezien ze in staat zijn om het DNA te beschadigen. De kans op beschadiging neemt toe in verhouding met de tijd dat deze stralen actief zijn.
- Enkel gewone röntgenfoto's (RX-foto's), mammografie en CT-scan gebruiken ioniserende stralen.
- Voor echografie en MRI worden respectievelijk geluidsgolven en radiogolven gebruikt (die onschadelijk zijn).
Stralen zijn nodig om beelden te maken, maar de tijd die nodig is om de foto's te maken, wordt wel tot een minimum gehouden.
Het belang van een goede diagnose, op basis van goede foto's, is groter dan de belasting voor het lichaam.
U hoeft zich geen zorgen te maken, want voor een sporadisch bezoek aan radiologie is de stralenbelasting verwaarloosbaar. U wordt dagelijks blootgesteld aan stralen die afkomstig zijn uit onze omgeving (natuurlijke stralen).
Bent u zwanger?
Wanneer u (denkt dat u) zwanger bent, wordt geen risico genomen en zal de aanvragende arts of radioloog beslissen of het onderzoek noodzakelijk is. Zo ja, dan zullen extra voorzorgsmaatregelen genomen worden. De verpleegkundigen zijn zich hiervan goed op de hoogte en zullen deze maatregelen strikt toepassen.
Allergie en shock
Veel stoffen kunnen allergische reacties geven en tot shock leiden.
Een shock is een levensbedreigende situatie waarbij door verwijding van de bloedvaten de bloeddruk te laag is. Hierdoor komt het zuurstoftransport naar de vitale lichaamsdelen (hersenen, hart en andere) in gevaar en kunnen deze cellen afsterven. De luchtwegen kunnen na enkele minuten vernauwen, waardoor verstikking dreigt.
Men spreekt ook van 'anafylactische shock' bij een heel ernstige allergische reactie op een lichaamsvreemde stof.
Bent u allergisch aan een bepaalde stof?
Meld het dan aan de arts / verpleegkundige.
De verpleegkundige zal steeds globaal vragen naar mogelijke reacties bij het eten van schelpdieren, aardbeien, huisstof- en mijten, pollen.
Bij allergische reacties hoeft de hoeveelheid van de stof waaraan u allergisch bent niet groot te zijn. Huidcontact of inademen kan reeds voldoende zijn om een reactie te veroorzaken. Bij inspuiting van een contraststof zal de reactie veel heftiger zijn.
Onze verpleegkundigen en artsen zullen in dit geval meteen reageren.
Bent u allergisch aan jodium-houdende of gadolinium-houdende contraststoffen?
Dan moet u voorbereidingen nemen vooraleer het onderzoek kan plaatsvinden:
| Medrol 32 mg | 12 uur vóór het onderzoek | op medisch voorschrift, thuis in te nemen |
| Medrol 32 mg | 2 uur vóór het onderzoek | op medisch voorschrift, thuis in te nemen |
| Cetirizine 10 mg | 1 uur vóór het onderzoek | kan eventueel ook in het ziekenhuis gegeven worden |
PACS
PACS staat voor Picture Archiving and Communication System.
Het is een netwerk van computers dat gebruikt wordt om digitale beelden te stockeren en beschikbaar te stellen voor gebruik.
Het grote voordeel van digitaal archiveren is dat er geen fysieke stockageruimte meer nodig is om de massa films te bewaren. Alle foto's zijn bovendien beschikbaar in een zeer korte tijd en blijven beschikbaar in het hele ziekenhuis, voor alle behandelende artsen.
De digitale beelden kunnen niet meer verloren gaan en u hoeft de foto's niet meer op CD mee te brengen wanneer vorige onderzoeken ook in az Sint-Blasius gebeurden.
Bespreekt u de beelden met een zorgverstrekker die niet in az Sint-Blasius werkt (bv. een arts in een ander ziekenhuis, uw huisarts, een kinesitherapeut,...), dan kunnen we u een onderzoekscode meegeven. Op die manier kunnen de beelden via het internet opgevraagd worden.
Als patiënt kunt u ook zelf uw beelden bekijken via PacsonWeb met uw persoonlijke code.
Het bijhorende verslag van de radioloog kan enkel door de behandelende arts bekeken worden. U kan het wel steeds bij hem/haar opvragen.
Aanmelden voor PacsOnWeb: http://rx.azsintblasius.behttp://rx.azsintblasius.be/